دیابت (Diabetes) بیماری چندان ساده ای نیست و اگر نتوان آن را مدیریت کرد زندگی کردن با آن بسیار مشکل خواهد بود. دیابتی ها هموارده دغدغه های سلامتی زیادی در رابطه با بیماری خود دارند. برای مثال آن ها همواره بابت سلامت دهان و دندان خود نگرانند و حتی اگر دندانی از دست بدهند بسیار سخت میتوانند جایگزینی برای آن پیدا کنند. ما در این مقاله میخواهیم ببینیم که آیا دیابتی های میتوانند ایمپلنت کنند و برای دندان های از دست رفته خود یک ایمپلنت دندان عالی داشته باشند یا خیر. با ما همراه باشید تا ببینیم دیابت و ایمپلنت چه تاثیری روی هم دارند و چگونه میتوان با وجود دیابت ایمپلنت کرد.

دیابت و ایمپلنت: دیابت یک عامل خطر برای ایمپلنت گذاری است

یکی از نگرانی های رایج و شایع در خصوص مبتلایان به دیابت نوع 1 یا نوع 2 این است که آیا با وجود شرایط و وضعیت بیماری‌شان می‌توانند ایمپلنت دندان داشته باشند؟ آن ها به این موضوع فکر میکنند که کاشت این وسیله در فک‌شان چه تاثیرات مثبت و منفی روی سلامتی آن ها خواهد گذاشت؟ این بیماران حق دارند نگران باشند. زیرا دیابت و ایمپلنت میتوانند کمی با هم مشکل و تداخل داشته باشند. به عبارتی دیابت میتواند احتمال شکست ایمپلنت و ناموفق بودن آن را افزایش دهد. چون زخم ها در بیماران دیابتی به کندی ترمیم میشوند. اما این باعث نمیشود که ما این عزیزان را از عمل کردن منصرف کنیم.

وقتی میگوییم که انجام جراحی ایمپلنت برای برخی از بیماران با خطر شکست مواجه است به این معنی نیست که عمل این اشخاص حتما با شکست مواجه میشود. برای مثال اگر میگوییم دیابت یک خطر بزرگ برای کاشت ایمپلنت است به هیچ وجه منظورمان این نیست که تک تک عزیزانی که دیابت دارند نمیتوانند ایمپلنت داشته باشند.

من دیابتی هستم آیا می توانم برای پر کردن جای خالی دندان هایم ایمپلنت بکارم؟

همانطور که در چند خط پیش گفتیم، بله شما میتوانید اما نباید انتظار داشته باشید نحوه عمل، نتایج و دوره بهبودی و نقاهت شما بعد از عمل با بیماران عادی که دیابت ندارند یکسان باشند. همانطور که احتمالا از قبل هم میدانید، دیابت روند بهبودی و بسته شدن زخم ها را با تاخیر مواجه میکند. و از انجایی که برای کاشت ایمپلنت نیاز به دریل دندانپزشکی و یا پیوند استخوان است، اگر دیابت داشته باشید بدن شما به آرامی زخم ها را جوش میزند یا روند تشکیل و جوش خوردن ایمپلنت به استخوان فک را به عقب می اندازد.

مثلا اگر برای یک شخص عادی که دیابت ندارد، پیچ ایمپلنت 4 ماه جوش میخورد برای شما چند ماه دیرتر این اتفاق رخ میدهد. و شما در تمام طول بهبودی و جوش خوردن ایمپلنت باید دیابت خود را به شدت کنترل کنید. علاوه بر این، به دلیل وجود این بیماری، شما بیشتر از هر بیمار دیگری در معرض عفونت قرار دارید و باید مراقب باشید که دچار عفونت لثه و استخون نشوید. خشکی دهان، فرسایش دندان و پریودنتال (Periodontal) از سایر مشکلاتی است که در ممکن است در معرض آن قرار داشته باشید.

سایر مواردی که میتوانند روی روند کاشت ایمپلنت برای دیابتی ها تاثیر بگذارد

• انتخاب دندانپزشک متخصص و همچنین نحوه تشخیص و تجربه او
• سیگاری بودن یا نبودن
• سوء مصرف الکی یا زیاده روی در نوشیدنی های حاوی الکل
• میزان سلامتی عمومی
• آمادگی جسمانی بیمار

روشهای مختلف کاشت ایمپلنت برای دیابتی ها

داشتن دیابت و تمایل به کاشت ایمپلنت دندان برای پر کردن جای خالی دندان ها بیشتر به خودتان بستگی دارد. و اگر بتوانید بیماری خود را مدیریت کنید، یک رژیم غذایی مناسب داشته باشید و در نهایت بهداشت دهان و دندان خود را رعایت کنید، میتوانید تا پایان عمر از وجود دندان هایی که بر پایه ایمپلنت قرار دارند لذت ببرید.

شما به عنوان یک بیمار دیابتی می توانید روش های مختلف کاشت دندان را انتخاب کنید، اما بهتر است از قبل آن به طور کامل با متخصص دندانپزشکی خود صحبت کنید. برخی از بهترین راه حل های کاشت ایمپلنت برای دیابتی ها در ادامه ذکر شده اند:

• کاشت دندان با تکنیک All On 4: این تکنیک برای بیمارنی مناسب است که تقریبا همه دندان های خود را از دست داده اند. ما در یکی از فک های بالا و پایین (یا هر دو با هم) 4 عدد پایه ایمپلنت با ارتفاع زیاد میکاریم و سپس تاج های دندان را به آن ها متصل میکنیم. برای کسانی که دندان ندارند این روش عالی است و بسیار بهتر از کاشت تک ایمپلنت است.
• کاشت مینی دندانپزشکی: اگر تنها یک دندان خود را از دست داده اید میتوانید برای پر کردن آن روی مینی ایمپلنت ها حساب کنید. مینی ایمپلنت ها راه دائمی برای پر کردن جای خالی دندان نیستند و نیاز به تعمیر و تعویض مداوم دارند. بنابراین این نوع ایمپلنت دندان برای دیابتی ها توصیه نمیشود. چون به زحمت و دردرسرش نمی ارزد. و اگر مینی ایمپلنت بگذارید باید منتظر این باشید که به عفونت لثه مبتلا شوید.
• ایمپلنت فوری یک روزه: این روش نیز هرچند برای افراد سالم بسیار مفید است اما برای فراد دیابتی توصیه نمیشود. ما در این فرآیند پس از کشیدن و دقیقا بعد از در آوردن دندان یک پایه ایمپلنت در جای خالی میکاریم. از آنجایی که زمان میبرد تا ایمپلنت جوش بخورد و خطر عفونت وجود دارد این روش هم برای بیماران دیابتی توصیه نمیشود.
• استفاده از پل و پروتز: به پل ها بریج دندان نیز گفته میشود و به همراه پروتز های میتوانند به صورت موقتی جای دندان خالی را برای شما پر کنند. بریج ها نیز میتوانند همراه با ایمپلنت ها مورد استفاده قرار بگیرند اما برای دیابتی ها بهتر است به تنهایی از بریج ها برای پر کردن جای خالی دندان استفاده کرد.

بنابراین هرچند کاشت ایمپلنت برای دیابتی ها امکان پذیر است، اما کسانی که دیابت دارند در خطر بیشتری برای شکست ایمپلنت و یا ناموفق بودن آن قرار دارند. مخصوصا اگر دیابت از کنترل خارج شده باشد و یا در مدیریت آن سهل انگاری شود احتمالا متخصص و جراح دندان اصلا زیر بار عمل نرود. اما خوشبختانه اگر دیابت از چند ماه قبل از عمل به خوبی کنترل شود، بدون هیچ مشکلی و با امید بیشتری میتوان عمل را انجام داد.